Flanagan, Barry

Over de kunstenaar

In het werk van Barry Flanagan is de relatie tot het lichamelijke (van zowel mens als dier) een constante factor. In de jaren zestig verbindt hij dat met specifieke eigenschappen van materialen, bijvoorbeeld wanneer hij zijn handafdruk op een klomp klei achterlaat. Vanaf de jaren zeventig werkt hij ook traditioneler, zoals wanneer hij in intieme tekeningen het portret van een vriend met een paar lijnen neerzet. In de jaren tachtig ontstaat een serie hazen en paarden, monumentaal en gegoten in brons. Deze dieren bezitten grote energie en kracht, die een symbolische werking suggereert.