Vreden, van, Martin (1952)

Over de kunstenaar

In de tweede helft van de jaren tachtig verandert het werk van Martin van Vreden drastisch: is het daarvoor conceptueel en geënt op destijds actuele begrippen als spiegeling en transparantie, daarna besluit hij naar de zichtbare werkelijkheid te schilderen. Zijn hoofdonderwerpen worden dan bloemen, afgebeeld in pastelkrijt of olieverf. Hoewel ze er realistisch uitzien, hebben de bloemen iets kunstmatigs doordat de stelen en bladeren niet te zien zijn en de achtergrond een ondefinieerbare leegte toont. Behalve bloemen verschijnen ook boekenplanken in het oeuvre. Op de ruggen zijn de namen te lezen van illustere schilders als Titiaan, Picasso en Watteau, die misschien Van Vredens inspiratiebron zijn.